God heeft mij bevrijd van een heel stuk afwijzing. Voor het gebed voelde het alsof ik rond liep met een open wond, een soort continue gevoeligheid waarbij het minste of geringste mij kon kwetsen, ik me niet gezien voelde of het idee had dat ik er niet bij hoorde. Na het gebed is hier een grote verandering in gekomen. Ik ben veel minder snel gekwetst of van slag, ik kan in vriendschappen veel beter gefocust zijn op de ander, écht luisteren en praten zonder steeds het gevoel te hebben dat ik iets tekort kom. Het heeft ook geleid tot doorbraken op mijn werk. Eerst was ik best onzeker en had ik last van faalangst. In moeilijke gesprekken had ik de neiging om te 'duiken' (me meteen voor alles te verontschuldigen, zelfs als dat misschien niet terecht was). Het resultaat was dat mensen over mij heen konden lopen en ik stond erbij en keek ernaar. Nu durf ik moeilijke gesprekken te voeren, tegengas te geven en mijn rug recht te houden. Ik heb veel meer rust en overzicht in het werk en deins niet terug voor lastige situaties. Een groot deel van de onzekerheid en faalangst is verdwenen.

Daarnaast had ik structureel last van teisteringen in de nacht, waardoor ik erg slecht sliep. Na het gebed zijn die teisteringen verdwenen. Heel soms probeert het nog terug te komen, maar ik ben er tegen gaan spreken en ik merk dat dat effect heeft. Ook als er demonische dromen komen merk ik dat zelfs in die dromen tegen de vijand strijd door te spreken en weerstand te bieden, dat had ik eerder nooit. Door dit proces heen ben ik geestelijk sterker geworden. En heb ik geleerd over mijn autoriteit in Christus en hoe ik in Zijn autoriteit en overwinning mag wandelen.